Micke kreeg opdracht van meneer Boord om zijn woning te verkopen. Boord had die woning gekocht in 1998. Hij was ongehuwd. Micke vond al snel een koper. De koopakte werd op 15 september getekend en twee maanden later zou de overdracht plaatsvinden. Enkele weken voor de overdracht stuurde Micke de koopakte en andere documenten naar de notaris. Deze liet het dossier liggen en pas een paar dagen voor de overdracht ging de notaris aan de slag. Toen bleek dat Boord negen jaar geleden in Nigeria was gehuwd. Hij was na de huwelijksvoltrekking daar nog enkele maanden blijven wonen en daarna vertrok het toen nog gelukkige jonge stel naar Nederland. Het huwelijk strandde al na vijf maanden. De advocaat van Boord had bij de rechter indertijd slechts de echtscheiding gevorderd en geen aandacht besteed aan een mogelijke verdeling van een goederengemeenschap. Internationale zoektocht De Nigeriaanse ex-bruid keerde na de echtscheiding terug naar haar land. Zij bleek daarna overleden te zijn. Er waren uit het huwelijk zelf geen kinderen gekomen, maar mevrouw had vier broers en drie zussen. Twee daarvan waren ook overleden en die hadden ook enkele kinderen. Nu was het de grote vraag, of de ex-vrouw van Boord aanspraak had kunnen maken op de helft van de woning. Als dat het geval was, dan was het probleem nog groter geworden door haar overlijden. Het was immers vervolgens de vraag wie de erven zouden zijn van mevrouw. Dat werd dus een lastige internationale zoektocht naar de rechtsverhoudingen en naar de personalia van de mogelijke erven. Dat ging vanzelfsprekend niet lukken in de paar dagen die restten voor de overdracht van de woning. Boord werd in gebreke gesteld en werd geconfronteerd met een flinke contractuele boete. Boord liet het er niet bij zitten en stelde de makelaar en notaris aansprakelijk. De beroepsaansprakelijkheidsver- zekeraars wezen aansprakelijkheid af en verwezen naar elkaar. De verzekeraar van de makelaar vond dat Boord eerder openheid van zaken moest geven en dat de notaris eerder met zijn werk had moeten beginnen en de verzekeraar van de notaris vond dat de makelaar nooit een dergelijke koopakte had mogen laten ondertekenen en dat Boord zijn echtscheiding meteen behoorde te melden. Micke stond erbij en keek ernaar. Echt blij kon hij hier niet van worden, dat spreekt. Goed aangepakt Micke had in die tijd ook twee andere opdrachtgevers, een man en een vrouw die samenwoonden. Zij waren niet gehuwd maar hadden wel een huis en twee kinderen. Zij gingen uit elkaar en de woning werd verkocht. So far so good, althans voor wat betreft de zakelijke kant van hun levensloop. Helaas overleed de man vier dagen voor de overdracht. De notaris weigerde de akte van levering te passeren. Immers: de akte moest worden getekend door de vrouw en door de erven van de man. De erven waren echter twee kleine kindjes van TEKST: Mr. J.A.M. van de Sande BEELD: Glenn Moster t Als u als makelaar een woning verkoopt, dan is het van belang dat u weet wie de eigenaar is. Ja, logisch, zult u zeggen, en daar hebben wij het Kadaster voor. Dat is waar, maar voor een deel. Het Kadaster is immers afwachtend en niet altijd wordt weergegeven wie daadwerkelijk de eigenaar is. Bovendien kunnen er allerlei wijzigingen zijn die niet direct zijn geregistreerd. Uw collega-makelaar Micke van Laer kan u daar alles over vertellen. WIL DE ECHTE EIGENAAR OPSTAAN? V B O M A K E L A A R . N L 30 VASTGOED ADV I SEUR | FEBRUAR I 202 2 D E U I T S P R A A K
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=